به خاطر دارم روزهای اولی که به محل ورزش اعضای کنگره ۶۰(پارک طالقانی) می‌رفتم غیر از دیدن شور و شوق ورزش کردن یک‌چیز دیگر توجه من را به خود جلب کرد؛ آرامش و امنیت. چگونه می‌توان چند صد نفر و گاهی هزاران نفر زا در یک مکان محدود دورهم جمع کرد و میان آن‌ها رقابت‌های ورزشی مانند فوتبال والیبال و بسکتبال و غیره برگزار کرد اما هیچ‌گونه ناامنی و دعوا و مشاجره و از این قبیل اتفاقات را شاهد نبود؟ غیرازآن باید به این نکته نیز اشاره کرد که این نفرات زمانی از زمره مصرف‌کنندگان مواد مخدر بوده‌اند. این مسئله در کنگره ۶۰ به امری عادی مبدل شده است. اصلاً عجیب نیست اما برای کسانی که از بیرون به آن نگاه می‌کنند حتی تصورش هم سخت است. این مسئله ناشدنی و دور از ذهن، توسط علم جهان‌بینی کنگره ۶۰ ممکن شده است. یکی از اضلاع مثلث درمان یعنی جسم، روان و جهان‌بینی. در همین رابطه گفتگویی با آقای سعید نمکی دیدبان کنگره ۶۰ ترتیب داده‌شده که شما را به مطالعه آن دعوت می‌کنم. امیدوارم از مطالعه این گفتگو لذت برید.
آقای سعید، بعد از ۱۴ سال تخریب مصرف ماده مخدر کراک پای به کنگره ۶۰ گذاشتند و زیر نظر دیدبان محترم، آقای رضا ترابخانی و به روش DST و با داروی درمان اپیوم، شروع به درمان اعتیاد کردند و بعد از گذراندن یازده ماه به رهایی رسیدند و در حال حاضر ۱۴ سال است که از رهایی ایشان می‌گذرد آقای سعید در حال حاضر در جایگاه دیدبانی، ایجنتی نمایندگی ارتش و همچنین جایگاه راهنمایی مشغول به خدمت هستند.
.png)
درباره این سایت