(دیگران کاشتند و ما خوردیم، ما بکاریم تا دیگران بخورند) از این مَثَل بارها استفاده میشود و ما بارها آن را شنیده‌ایم اما آیا همیشه به آن عمل شده است؟ به‌جرئت می‌توانم بگویم این جمله در کنگره ۶۰ در هرروز و هرلحظه اجرا میشود. از بنیان کنگره، دیدبانان، راهنمایان، کمک راهنمایان و همه خدمتگزاران کنگره ۶۰، همه و همه در حال کاشتن برای دیگران هستند، آن‌هم بدون هیچ مزد و منتی. یکی از بارزترین نمودهای این اعمال، درختکاری و آبیاری، توسط اعضای کنگره ۶۰ است. کاشت و نگهداری از درختان، آن‌هم در شرایطی که هرروز و هرلحظه از تعداد این مخلوقان باارزش، کم میشود و تعداد زیادی از درختان، برای رسیدن به سود بیشتر، نابود می‌شوند! اعضای کنگره برای رسیدن به حال خوش، انجام عمل سالم و سهیم شدن در ترمیم طبیعت، درخت می‌کارند. شاید این حرف من کمی آرمان‌گرایانه باشد اما اگر هرکدام از انسان‌هایی که درختی را قطع می‌کنند و یا آسیبی این‌چنین به محیط‌زیست می‌زنند، یک درخت را بکارند و برای آبیاری به آن سرکشی کنند و لذت بی‌حد و وصف این عمل نیکو را بچشند، دیگر هیچ‌وقت مرتکب آسیب‌رسانی به طبیعت نشوند.
اعضای کنگره ۶۰ در ماه‌های گرم و خشک‌سال، به‌صورت منظم و به ترتیب، برای رسیدگی و آبیاری درختانی که در روز درختکاری کاشته‌اند همراه می‌شوند که امروز در تاریخ ۱۳۹۸٫۰۷٫۰۳ نوبت به نمایندگی ارتش بود تا عمل آبیاری و رسیدگی به نهال‌ها را به انجام برسانند. شمارا به دیدن تصاویری که از این کار گروهی، تهیه‌شده است دعوت می‌کنم و امیدوارم از مشاهده آن‌ها لذت ببرید.
.png)
درباره این سایت